- τελεσίγαμος
- -ον, Ααμάρτυρος τ. τού επικ. τ. τελεσσίγαμος*.
Dictionary of Greek. 2013.
τελεσίγαμος
Look at other dictionaries:
τελεσσίγαμος — και μτγν επικ. τ. τελεσίγαμος, ον, ΜΑ (επικ. τ.) αυτός που τελεί, που ευλογεί γάμο («τελεσσιγάμου Πειθοῡς», Νόνν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τελεσ τού τέλος* + γάμος (πρβλ. νυκτί γαμος), με διπλασιασμό τού σ για διευθέτηση μετρικών αναγκών] … Dictionary of Greek
